Obowiązek alimentacyjny polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie się samodzielnie utrzymać, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania
i wychowania. W odniesieniu do obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które jeszcze nie jest w stanie się samodzielnie utrzymać a także względem osoby niepełnosprawnej polski ustawodawca przewiduje możliwość wykonywania obowiązku alimentacyjnego całościowo bądź częściowo poprzez osobiste starania zobowiązanego o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego.
Pojęcie „osobistych starań zobowiązanego” nie zostało wprost zdefiniowane przez ustawodawcę, jednak pewien katalog jesteśmy w stanie stworzyć na podstawie dotychczasowego orzecznictwa sądów powszechnych oraz zwykłego doświadczenia życiowego.
Zasadniczo do zakresu pojęcia osobistych starań zobowiązanego można zaliczyć głównie czynności życia codziennego, takie jak w szczególności:
Z pewnością można przyjąć, że w przypadku małoletniego dziecka, które na stałe zamieszkuje z jednym z rodziców a drugi kontaktuje się dzieckiem wyłącznie
w wyznaczonych terminach, to na rodzicu stale zamieszkującym z małoletnim spoczywa znacznie szerszy zakres obowiązków.
Rodzic, z którym dziecko zamieszkuje przejmuje zasadniczo wszystkie obowiązki związane z wychowaniem dziecka i codzienną troską o niego. Powyższe przejawia się w osobistych staraniach polegających na zapewnieniu całodobowej opieki, troski o jego rozwój fizyczny a także umysłowy oraz wykonywanie prozaicznych czynności dnia codziennego, jak np. przygotowywanie posiłków.
Co do zasady odpowiedź na to pytanie jest odpowiedzią twierdzącą, jednak na względzie należy mieć treść art. 135 §2 k.r.o., zgodnie z którą rodzice zobowiązani są do alimentacji na rzecz dziecka w takim samym zakresie. Zakres obowiązku alimentacyjnego niesprawującego bezpośredniej pieczy nad dzieckiem powinien zostać zwiększony w stosunku do obowiązku rodzica na co dzień zajmującego się dzieckiem. Odpowiedź na to pytanie każdorazowo jednak zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sytuacji.