Najprościej rzecz ujmując, zadośćuczynienie stanowi świadczenie pieniężne, którego celem jest kompensacja szkody w postaci skutków doznanej krzywdy- zarówno tych, które pojawiły się bezpośrednio po zaistnieniu zdarzenia jak i tych które mogą pojawić się
w przyszłości. Do takiej najczęściej wyróżnianej ,,krzywdy” zaliczyć można, np. ból towarzyszący leczeniu, uszczerbek na zdrowiu, wpływ zdarzenia na psychikę, utratę osoby najbliższej.
Kwota zadośćuczynienia powinna być adekwatna do rozmiaru poniesionej krzywdy, zatem jest ona miarkowana przez wzięcie pod uwagę kryteriów takich jak, np.:
Kwota zadośćuczynienia powinna być adekwatna do rozmiaru poniesionej krzywdy, zatem jest ona miarkowana przez wzięcie pod uwagę kryteriów takich jak, np.:
Odszkodowanie to świadczenie pieniężne mające na celu naprawienie szkody, która dotyka sfery zewnętrznej. Chodzi więc o aspekt materialny poniesionej straty i jej wyrównanie.
W przypadku dochodzenia odszkodowania za szkodę związaną z uszkodzeniem ciała lub wywołaniem rozstroju zdrowia celem odszkodowania jest wyrównanie koniecznych
i celowych wydatków, które powstały w związku ze szkodą.
Wśród czynników mających wpływ na wysokość odszkodowania wyróżniamy np.:
Oczywiście. Ze względu na różnicę między tymi świadczeniami jaką jest charakter uszczerbku, a to w przypadku odszkodowania szkody materialne oraz doznana krzywda w przypadku zadośćuczynienia świadczenia te nie wykluczają się wzajemnie.
Przedawnienie roszczeń zależy od tego jakie zdarzenie stanowi podstawę odpowiedzialności. Zatem zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 4421 Kodeksu cywilnego:
Prostym kryterium, dzięki któremu łatwo odróżnimy zadośćuczynienie od odszkodowania jest rodzaj uszczerbku- zadośćuczynienia dochodzimy za doznaną krzywdę a odszkodowanie za doznaną szkodę.
Kolejnym kryterium jest charakter uszczerbku- zadośćuczynienie dotyczy cierpienia o charakterze psychicznym a odszkodowania za straty o charakterze materialnym.