Pozbawienie rodzica władzy rodzicielskiej jest ostatecznym środkiem stosowanym przez sądy rodzinne, jednak dochodzi do niego w przypadku rażącego naruszenia obowiązków przez rodziców – między innymi porzucenia dziecka, stosowania przemocy fizycznej czy psychicznej, a także długotrwałej przeszkody w sprawowaniu faktycznej opieki (np. wyjazd za granicę lub odbywanie kary pozbawienia wolności).
Po więcej informacji dotyczących władzy rodzicielskiej oraz możliwości jej kształtowania zapraszam do innego naszego wpisu: TUTAJ
Warto pamiętać, że kodeks rodzinny i opiekuńczy nakłada obowiązek dostarczania środków utrzymania (oraz wychowania) na krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Oznacza to, że obowiązek alimentacyjny istnieje nie tylko względem dzieci, ale również względem rodziców od pełnoletnich dzieci.
Alimentów może domagać się każda osoba, która pozostaje w niedostatku i pomimo dokładania należytych starań do samodzielnego utrzymania się – nie jest w stanie pokryć swoich usprawiedliwionych potrzeb.
Kwestie władzy rodzicielskiej oraz alimentów są całkowicie odrębnymi, a ustawodawca w żaden sposób ich od siebie nie uzależnia.
Rodzic niezależnie od przysługującej mu władzy rodzicielskiej zobowiązany jest do dostarczania dziecku środków utrzymania, dopóki nie jest w stanie samodzielnie pokrywać swoich kosztów. Prawo tak samo działa jednak w drugą stronę, co często spotyka się z opinią jakoby było ,,niesprawiedliwe” czy ,,nie w porządku”. Często dzieci nie mają kontaktu z rodzicem pozbawionym władzy rodzicielskiej, a wtedy pozew o alimenty potrafi być dużym nieprzyjemnym zaskoczeniem.
Tym samym, nawet jeżeli rodzic nie sprawował opieki nad dzieckiem i nie realizował swoich rodzicielskich obowiązków – i tak może ubiegać się o ustalenie alimentów od swojego pełnoletniego dziecka.
Obowiązek alimentacyjny kształtuje przede wszystkich sytuacja finansowa obu stron, a także usprawiedliwione potrzeby uprawnionego. Sąd badać będzie przede wszystkim:
Warto jednak zwrócić uwagę na treść art. 1441 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym: ,,Zobowiązany może uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionego, jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. (...)”. Przepis ten trzeba odczytywać indywidualnie, jednak za sprzeczność z zasadami współżycia społecznego, uznać można właśnie brak zainteresowania dzieckiem, brak kontaktu czy uchylanie się od obowiązków rodzicielskich względem dziecka. Istotne jednak, aby te zaniechania były wieloletnie i rażące.
Tym samym w przypadku pozbawienia władzy rodzicielskiej, istnieją podstawy do uchylenia się od obowiązku alimentacyjnego na rodzica, trzeba jednak przedstawić swoje stanowisko, powołać odpowiednie dowody oraz brać czynny udział w toczącym się postępowaniu, tak aby sąd miał możliwości zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy. Najgorsze co można zrobić to być biernym, jeżeli postępowanie zostało już wszczęte.
Pamiętać należy, że każda sprawa jest indywidualna i sądy badają dokładnie wszystkie okoliczności: majątkowe oraz osobiste. W przypadku odebrania przez dziecko pozwu o zasądzenie alimentów rodzica, warto zwrócić się o pomoc do profesjonalnego pełnomocnika. Warto już od samego początku postępowania w najlepszy możliwy sposób zadbać o swój interes.